Tekst leren met de App Deluxe
Als jouw school de App Deluxe heeft aangeschaft, hoef je alleen maar jouw scènes aan te zetten en die een paar keer te laten afspelen, totdat je je eigen tekst goed kent. Luister goed naar de manier waarop de tekst wordt gesproken. Dan zet je jouw rol uit en zeg je op de lege plekken je tekst op. Met de App Deluxe leer je dus ook meteen hóe je jouw tekst moet zeggen.

Tekst leren met de gratis app of het tekstboek
Lees je tekst een aantal keren goed door. Doe het in delen (niet te veel in een keer) en begin op tijd, zodat je je tekst ruim van te voren kent. Als je denkt dat je de tekst goed beheerst, vraag dan je vader/moeder, broer of zus om de tekst die vóór jouw tekst wordt gezegd op te lezen. Dan kun je daarop reageren.

Inleving in de tekst
Acteren is niet alleen maar je tekst opzeggen, het is veel meer dan dat. Als je je voorstelt dat je werkelijk die persoon bent die je moet spelen, dan komt de tekst al veel meer over. Daarbij let je op je volume (dat je hard genoeg spreekt), je articulatie (dat je de woorden duidelijk uitspreekt) en welke emotie die persoon heeft (is de persoon opgewekt, boos, geïrriteerd, etc.).

Mimiek en gebaren
Om je tekst nog meer over te laten komen, is het belangrijk dat je met mimiek (gezichtsuitdrukking) en (hand)gebaren je tekst ondersteunt. Doe dat meer dan dat je in het dagelijks leven zou doen. Vaak denk je dat het dan te overdreven is, maar dat is in de meeste gevallen totaal niet zo. De mensen achter in de zaal moeten je ook goed kunnen horen en begrijpen. Maak je bewegingen dus groot en duidelijk.

Liedjes leren
Gebruik de meezingvideo’s om de liedjes te leren. Je juf of meester heeft ook de karaokeversies gekregen en die moet je pas gebruiken als de liedjes er 100% in zitten. Als je de liedjes al met de karaokeversies probeert te zingen, terwijl ze er nog niet goed genoeg inzitten, dan sluipen er vaak fouten in die je heel moeilijk weer uit je systeem krijgt.

Meerstemmigheid
Als je met de klas sommige liedjes twee- of driestemmig wilt zingen, zorg dan eerst dat je je partij goed oefent. Doe dat samen met de kinderen die ook diezelfde partij hebben.
Je juf of meester heeft de verschillende partijen allemaal in de computer en op een CD staan. Luister de melodie goed en zing het dan zo vaak als nodig is met je groepje door.
Als de kinderen die een andere partij hebben dat ook gedaan hebben, probeer je stap voor stap met het andere groepje de twee partijen tegelijk te zingen, zodat je tweestemmig zingt. Als dat goed lukt, klinkt het het meestal erg mooi. Hoe meer je dit oefent, hoe beter het gaat!

Op de website en in de app staan dansvoorbeelden. Je kunt daar (delen van) dansen en choreografieën van overnemen, maar je kunt ook zelf iets leuks verzinnen.
Let erop dat je bij de dans nog steeds goed kunt zingen. Je kunt wel een super coole dans verzinnen, maar meestal zakt de zang dan heel erg weg en dat is zonde. Het gaat in de liedjes voornamelijk om de zang, dat is het belangrijkste en een dans hoeft niet moeilijk te zijn om er toch cool uit te zien!

De cirkels lijken te draaien.

Als je naar deze afbeelding kijkt, moeten je hersenen alle informatie die aanwezig is in één keer verwerken. Doordat er veel informatie aanwezig is, vallen de hersenen terug op ‘trucjes’. Een van die trucjes van ons brein is dat het steeds kleiner wordende cirkels als beweging worden geïnterpreteerd (bijvoorbeeld een draaiende spiraal). Hierdoor zie je de cirkels draaien. Het effect is het grootst bij de cirkel waarnaar je aandacht níet uitgaat. Omdat je hersenen gericht zijn op de ene cirkel, passen ze voor de andere cirkel het trucje weer toe.

Het is niet te geloven, maar vakje A heeft dezelfde kleur als vakje B!

Onze hersenen bepalen de helderheid van een vlak voor een groot deel door naar het contrast met omliggende vlakken te kijken. Hierbij worden scherpe contrasten (zoals op dit plaatje tussen de lichte en donkere vakjes) sterker meegenomen dan langzaam vervloeiende contrasten (zoals de schaduw). Je ziet de grijskleuren op dit ‘schaakbord’ dus niet objectief en dit zorgt ervoor dat je op het eerste gezicht denkt dat de vakjes A en B niet dezelfde kleur zijn. Dit is echter wel zo! Geloof je me niet, print het plaatje dan maar eens uit en vouw het papiertje zo dat de vakjes A en B elkaar raken.

Eerst zie je alleen maar roze stippen, waarvan er één een rondje maakt. Maar als je naar het kruisje in het midden kijkt, zie je een groene stip die rond gaat. Het wordt nog vreemder als je strak naar het kruisje blijft turen: de stippen verdwijnen!

Deze animatie maakt gebruik van drie eigenschappen van ons netvlies.

De eerste is dat het lijkt of er een beweging ontstaat als er een beeld verdwijnt en het ernaast weer verschijnt. Deze animatie bestaat namelijk uit 12 verschillende plaatjes waarbij er telkens één van de rondjes wordt weggenomen.

De tweede eigenschap is dat als je meer dan 10 seconden naar iets kijkt en dan je ogen sluit, er een na-beeld ontstaat: het beeld blijft nog even hangen. Dat na-beeld ‘zie’ je in de complementaire kleur: wit als zwart, rood als blauw, etc. Hier gebeurt hetzelfde: je ziet de lila rondjes namelijk lang genoeg om een na-beeld te laten ontstaan als ze verdwijnen. Het verdwenen rondje zie je dan als groen. Groen is de complementaire kleur van lila. Als het lila rondje weer te voorschijn komt verdwijnt het na-beeld. Door de eerst beschreven eigenschap lijkt het daardoor of het groene rondje door de cirkel beweegt.

De derde eigenschap van je netvlies, is dat als je je ogen stil zet, onduidelijke beelden uit je omgevingsblikveld verdwijnen. De lichtgevoelige cellen (de staafjes en kegeltjes) in je netvlies kunnen één beeld maar vasthouden. Als je een wazig beeld in je omgevingsblikveld ziet (dus naast het punt waar je rechtstreeks naar kijkt) verdwijnt dat beeld als je je ogen stilhoudt. Kijk je strak naar het kruisje in het midden, dan zet je je ogen inderdaad stil.
In het centrum van ons zicht is een minimale beweging van onze ogen voldoende om het beeld vast te houden. In ons omgevingsblikveld is dat niet het geval; daar verdwijnt het beeld. Je ‘ziet’ het groene rondje wel omdat het na-beeld verschijnt als de lila rondjes even afgedekt worden.

De lijnen op bovenstaand plaatje lijken schots en scheef te staan. Toch zijn ze eigenlijk recht (leg maar eens een recht stuk papier of een lineaal langs je scherm). Hoe komt dit? De hersenen zijn heel goed in patroonherkenning. Misschien zelfs iets te goed, want als ze eenmaal een patroon te pakken hebben, is het moeilijk om de aandacht te verleggen naar een ander patroon. In dit geval zijn de hersenen zo gefixeerd op het zwartwitte blokjespatroon, dat ze het lijnenpatroon links laten liggen.